یه کم از او (1)

خب بزار یه کم ازش بگم.
فکر نمی کنم زیاد ازم خوشش بیاد. چند بار بهم گفته خیلی عجولم. زیاد حرصشو در آوردم. یه بار بهم گفت قدرت درکتو ببر بالاتر. چند دفعه هم بهم تذکر داده ادب چی ایجاب می کنه.
چند بار قشنگ دعوا کردیم. اعتراف می کنم فکر می کردم رمانتیک تر باید شروع شه.
احساس می کنم فکر می کنه می تونه تغییرم بده وگرنه دلیلی نداره بخواد بمونه. هزار بار از خودم پرسیدم من چرا موندم!؟
اولا می ترسید حرفی بزنه که مخالف نظرم باشه و ناراحت یا عصبانی شم ولی حالا راحت نظراتشو می گه. همین باعث شده احساس کنم شبیه حرفای اولش نیست. لیلون می گه هرچی آدما رو بیشتر بشناسی بیشتر به نقاط تفاوتتون پی می برید و این طبیعیه.
به نظرم از نظر سلیقه و علایق خیلی با من متفاوته ولی نمی خواد قبول کنه، شاید چون فکر می کنه می تونه منو شبیه خودش کنه. نکنه منو به شکل دیگه ای دوست داره، یه جور دیگه و می خواد منو شبیه چیزی که دوست داره کنه!؟ |: